بابانوروز شخصیت اصلی این داستان پیرمردی است که به غیر از خدا هیچ یار و یاوری ندارد و تنها دوست صمیمی‌اش «عمو ذوالفقار» است که وسط آبادی دکان آهنگری دارد. بابا نوروز در این آهنگری کار می کند و یک چشمش راهم بر اثر جرقه آتش در این آهنگری از دست داده است. 

 روزی از روزها بابا نوروز قصد سفر می‌کند تا مردی را ببیند که نمی‌داند چه شکل و شمایلی دارد اما خوب می‌داند که او خیلی مهربان است و بسیاری از آدم‌ها آرزوی دیدارش را دارند.

اما موفق نمی شود کسی را با این مشخصات ببیند، او از سفر برمی گردد و در حالی که گمان می کند دستهایش از این سفر خالی است، اما روحش دچار تحول شده است.