گلناز و اصلان بیک صاحب فرزند نمی شوند. آن‌ها پسری به نام آلاگوز را به فرزندی قبول کرده‌اند. وقتی آلاگوز هفت ساله می‌شود آن‌ها صاحب دختری می‌شوند و آلاگوز نام سارا را برای دختر انتخاب می کند. گلناز در شب نامگذاری سارا از دنیا می رود. بعد از سال‌ها آن دو بزرگ می‌شوند و به هم علاقمند. عاشق نجیب برای‌شان ساز می زند. خیلی‌ها خاطر سارا را می‌خواهند اما او دل به آلاگوز سپرده است. حالا آلاگوز بزرگ شده و به او خان‌چوپان می‌گویند. خان‌چوپان باید گله را به دشت ببرد و قرار عروسی بعد از بازگشت اوست. دراین فاصله خان جبار پیر به خواستگاری سارا می‌آید. اگر سارا با او ازدواج نکند مردم آبادی و خانواده‌اش گرفتار جنگ می‌شوند. راهی برای سارا ‌نمی‌ماند به‌جز غرق‌کردن خودش در رود ارس.

خان چوپان که حالا ساز عاشق نجیب را هم دارد، برای دلداده‌اش می‌خواند. سیاه در یک قفس زندگی می‌کنند. گذشت زمان باعث شده رنگ‌ها، صدای باد، آواز پرنده‌ها، صدای آب، صدای خنده‌ی کودکان، فصل‌ها و عطر گل‌ها را فراموش کنند‌.