این اثر یک رمان کودک است. فضای کار رئال است. درباره خیال پردازی دختری است که نمی خواهد بپذیرد که پدرش در دریاچه غرق شده، بلکه می خواهد باور کند و باور دارد که پدرش یک ماهی شده است. برای همین او گاه به گاه برای پدرش نامه می نویسد و توی دریاچه می اندازد. تمام کار بازگویی احساسات این کودک است که ناراحت و غمگین است و گاه مرز واقعیت و خیال را در هم میریزد. کار، خیلی تیره و غمگین است و خیلی منایبت با گروه سنی اش ندارد.
نینا دختری است که پدرش در دریاچه غرق شده است. اما او دوست دارد فکر کند که پدرش ماهی شده است. او وقت های آزادش را به رنگ کردن سنگ هایی که از کنار دریاچه جمع می کند، می گذراند و گاه به گاه برای پدرش نامه می نویسد و نامه را به دریاچه می اندازد.
تا اینکه در کمال ناباوری نامه ای به دستش می رسد کهپایین آن امضا شده، از طرف یک ماهی. نینا باورش نمی شود. با تعجب و ناباوری به نوشتن نامه هایش ادامه می دهد و منتظر گرفتن پاسخ است.
تا اینکه به شکلی ضمنی و تلویحی در اخر مشخص می شود که انگار پاسخ دهنده به نامه های او کسی نیست جز مادرش. البته این موضوع خیل روشن و عیان بیان نمی شود.
به نظرم کار، خیلی قابلیت تصویری ندارد. بیشتر روایت است. روایت داستانی. برای خوانش خوب است. خیلی پتاسیل و کشش برای کار تصویری کودک ندارد. چون داستان و ماجرای زیادی ندارد. فقط حس و حال و فضای فکری کودکی است که می پندارد پدرش ماهی شده و نمی خواهد و دوست ندارد غرق شدن پدرش را بپذیرد. همین.
