در کتاب آدم نباتی تیپ الف، ماجرای دیگری رقم می خورد. این سه نوجوان با نوزاد عجیبی رو به رو می شوند که نه تیپ الف است، نه تیپ ی. با کنجکاوی ای که به خرج می دهند پی می برند که این نوزاد گویی ژنی دارد و جزو تیپ یا است. آن ها پیگیرانه با طرح و برنامه و شجاعت، ماجرا را پی می گیرند تا سر از راز و رمز این ژن بندی و تقسیم بندی آدم ها دربیاورند. در آخر پی می برند که عده ای هستند که الکی آدم ها را تقسیم بندی کرده اند و اصلا ژن الف و ی و یا وجود ندارند و همه انسان ها یکی هستند فقط رنگ مو و چشم و چهره شان فرق می کند. منتها چون زمان اینده است و مواد خوراکی و نیرو و انرژی به اندازه کافی نیست، آدم ها را الکی تقسیم بندی کرده اند و با دادن داروهای به خصوص در بدن انسان ها تغییراتی به وجود آورده اند. آن ها، انسان های عادی با ضریب هوشی عادی را تیپ ی یا همان ادم نباتی در نظر می گیرند و با دادن دارو در غذاهای مصنوعی، عمرشان را کم و ضریب هوشی شان را کم و کمتر می کنند. اینان نه کار می کنند نه هیچی فقط می خورند و می خوابند و بجه به دنیا می آورند. نوزادانی که به نظر با هوش تر هستند، تیپ الف می شوند که از پدر و مادر ادم نباتی شان جدا می شوند وباید کار کنند و حق ازدواج و بچه دار شدن ندارند. و تیپ یا هم که تعدادشان کم است روی آن دو دسته دیگر سوارند و دنیا به کامشان است. 

این سه نوجوان با شجاعت و طرح و برنامه و تدبیر، این رسوایی را به گوش همه می رسانند و دنیا را جای بهتری می کنند و آدم ها را به برابری می رسانند.